Istnieje kilka rodzajów faktoringu, które mogą różnić się głównie zakresem obowiązków stron umowy. Najpopularniejszym podziałem jest faktoring pełny i niepełny, co zależy od tego, czy faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności klienta od faktoranta, czy też nie. Czym różnią się te pojęcia? Czego dotyczy faktoring pełny? Czym odznacza się faktoring niepełny?
Faktoring pełny
Najprościej rzecz ujmując, jest to faktoring bez regresu. W tym przypadku faktor przejmuje ryzyko z tytułu niewypłacalności kontrahentów, jacy są objęci faktoringiem. Jeżeli kontrahent nie ureguluje należności w terminie, wtedy faktor zajmuje się windykacją zadłużenia. Faktorant natomiast nie musi oddać środków, jakie otrzymał od faktora, nawet wtedy, gdy kontrahent nie spłaci zobowiązania. Największe ryzyko leży po stronie faktora.
Z tego względu, że faktoring przejmuje na siebie ryzyko niewypłacalności, taka opcja jest droższa. Nie zapominajmy o tym, że faktoring pełny (https://faktoria.pl/porada/czym-rozni-sie-faktoring-pelny-od-niepe%C5%82nego) jest polecany firmom:
• Dynamicznie się rozwijającym, które rozpoczynają współpracę z kontrahentami (szczególnie zagranicznymi). Takie rozwiązanie z pewnością zmniejszy ryzyko przy zawieraniu nowych umów, gdyż nie zawsze firma ma czas i możliwości sprawdzenia każdego klienta.
• Posiadającym ubezpieczenie należności w przypadku niewypłacalności klienta. Plusem jest to, że faktor zawiera porozumienie z ubezpieczycielem, dlatego dochodzi do przejęcia obowiązku klienta z tytułu polisy. Przedsiębiorca korzysta z szerokiego pakietu usług.
• Zajmującym się eksportem towaru poza granice kraju. Windykacja należności jest w tej sytuacji utrudniona.
Faktoring niepełny
Niepełny faktoring jest nazywany faktoringiem z regresem. W tym wypadku faktorant dokonuje na faktora cesję należności, a ryzyko niewypłacalności pozostaje po jego stronie. Jeżeli kontrahent nie zapłaci zadłużenia, to faktorant ma obowiązek oddania faktorowi pieniędzy, jakie od niego otrzymał. Nie bez powodu jest to nazywane regresem – dotyczy bowiem zwrotu pieniędzy otrzymanych od faktora, co wiąże się z zapłatą za transakcję. Istotne jest to, że faktorant musi zająć się windykacją należności od kontrahenta samodzielnie.
Takie rozwiązanie jest chętnie wybierane przez firmy z szerokim portfelem kontrahentów. Dla nich koszty obsługi faktoringu pełnego są wyższe niż ewentualne korzyści z tytułu zawarcia umowy. Rzadkością jest sytuacja, gdzie upadłość zostanie nagle ogłoszona przez kilkudziesięciu kontrahentów. Warto podkreślić, że jeśli niewypłacalność dotknie jednego z wielu kontrahentów, wtedy strata nie zaważy znacząco na przychodach organizacji. Będzie ona z pewnością niższa niż koszt obsługi faktoringu pełnego, co należy mieć na uwadze. Tutaj faktoring pełny nie jest opłacalny.
Faktoring pełny i niepełny to popularne rozwiązania, po jakie sięga wiele firm. Ten pierwszy jest nazywany faktoringiem bez regresu, a ten drugi faktoringiem z regresem. Każdy z nich ma szereg zalet, jakie warto wziąć pod uwagę.